Spawanie aluminium

Aluminium nadaje się doskonale do spawania. Można je spawać wieloma metodami, jednakże w praktyce dominuje tylko kilka z nich. Podczas spawania aluminium należy uwzględnić reakcję metalu z tlenem i powstający wtedy w szybkim tempie tlenek. Należy pamiętać o tym, że tlenek jest twardy i charakteryzuje się wysoką temperaturą topnienia (około 2050 °C), w związku z czym łatwo może spowodować wady spoiny. Tlenek jest cięższy niż roztopiony metal i może w nim tworzyć wtrącenia. Dlatego też spawając aluminium należy najpierw zawsze usunąć tlenek ze spajanych powierzchni. Można do tego użyć szczotki ze stali nierdzewnej. Dobrze oczyszczone i wolne od tlenku powierzchnie są warunkiem uzyskania spoin wolnych od wad.

Należy również wziąć pod uwagę ryzyko powstawania porów. Wodór wydzielający się z występującej w powietrzu wilgoci oraz z zanieczyszczeń metalu rozpuszcza się łatwo w stopionym aluminium, a prawie wcale w materiale zakrzepniętym. Podczas krzepnięcia stopionego materiału wydziela się wodór w postaci bąbelków gazu, które mogą zatrzymywać się w stygnącym metalu powodując porowatość.

Metody spawania. Obecnie dominują metody spawania łukowego w osłonie gazu, przede wszystkim MIG oraz TIG. Przy spawaniu metodami TIG oraz MIG w charakterze gazu osłonowego stosuje się argon (Ar) i hel (He). Są to tzw. gazy szlachetne (obojętne), co oznacza, że nie wchodzą one w związki chemiczne z innymi pierwiastkami. Mieszankę argonu i helu można stosować przy spawaniu metodą MIG w przypadku, gdy wymagany jest wysoki stopień wnikania na przykład przy spoinach pachwinowych lub przy spawaniu materiału o bardzo dużej grubości. Ponieważ aluminium jest podatne na wtrącenia w postaci tlenku glinu oraz wodoru (porowatość), gaz osłonowy musi się charakteryzować określoną czystością, która w przypadku argonu i helu powinna wynosić powyżej 99,5%. Zadaniem gazu, oprócz udziału w tworzeniu łuku elektrycznego, jest ochrona elektrody i stopionego metalu przed utlenieniem oraz chłodzenie elektrody.

Spawanie metodą MIG (Metal Inert Gas) jest z reguły stosowane przy grubości materiału od 1 mm wzwyż, istnieje jednak możliwość aby spawać materiały cieńsze metodą MIG z hakiem pulsującym. Spoiwo dodawane jest w postaci drutu poprzez uchwyt elektrodowy.

Spawanie metodą TIG (Tungsten Metal Gas), czyli spawanie elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych, stosuje się przy małej grubości materiału, nawet poniżej 1 mm. Górna praktyczna granica wynosi około 10 mm. Spawanie metodą TIG może być stosowane we wszystkich miejscach, a jego prawidłowe wykonanie gwarantuje spoinę o najlepszej jakości.